Στη δική μου οδό ονείρων δε χωράνε πολλοί συνοδοιπόροι...
Εγώ και η γλυκοφίλητη μοναξιά μου...
Η ποίηση είναι η νοσταλγία μας για κάτι ακαθόριστο που ζήσαμε κάποτε μες στ' όνειρο Τ Λειβαδίτης
moonflower
.Ο κόσμος ξημερώνει
Ο κόσμος ξημερώνει
Σάββατο 25 Ιανουαρίου 2014
Κοιτάζω τη βροχή, βροχή μου...
Βρέχει λοιπόν . . . Μια βροχή χωρίς τέλος . . Μια παλιά βροχή . . Κι εγώ συλλογίζομαι πώς . . και γιατί άραγε μια βροχή μπορεί να σού θυμίζει τόσα πράγματα . .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου