Έναν Αύγουστο όμορφο σαν όλα εκείνα, που δε ζήσαμε.

Όλοι κάπου κάτι χρωστάμε. Άλλοι λεφτά, άλλοι λέξεις κι άλλοι στιγμές. Εσύ χρωστάς σε μένα ................. Μου χρωστάς έναν Αύγουστο.
Έναν Αύγουστο όμορφο σαν όλα εκείνα, που δε ζήσαμε. Ζεστό, σαν το πρώτο άγγιγμα σου στην καρδιά ενός χειμώνα. 
Μου τον χρωστάς το μήνα, που το γαλάζιο γίνεται πιο έντονο κι ο ήλιος καίει πιο πολύ, που όλοι είναι χαρούμενοι κι η ζωή χαμογελάει. Μου τον χρωστάς το μήνα, που ομορφαίνουν όλα, μπας και μαζί τους ομορφύνουμε λιγάκι κι εμείς.
Μου χρωστάς έναν Αύγουστο γεμάτο παραλίες και φεγγάρια. Με γεύση καρπούζι κι άρωμα μοχίτο φράουλα. Έναν Αύγουστο τρελό και παθιασμένο, γεμάτο χρώματα και μουσικές. Γεμάτο από σένα κι από μένα. Μόνο σε παρακαλώ, μην καθυστερείς.
Όχι, γιατί δεν έχω άλλη υπομονή, μαζί σου πάντα θα έχω. Γιατί δεν έχω άλλο χρόνο. Έχει αρχίσει να ‘ρχεται το φθινόπωρο και το αεράκι κουβαλά άρωμα Σεπτέμβρη. Βιάσου, γιατί το καλοκαίρι ετοιμάζει βαλίτσες και μαζί του ετοιμάζω κι εγώ. Μην το αφήσεις να χαθεί............
Δώσε μου τον Αύγουστο που μου χρωστάς. Είναι ο μήνας που περιμένουμε όλον το χρόνο. Ο μήνας που τα ποτά είναι πιο δυνατά, ο έρωτας πιο έντονος και τα θαύματα πιο πιθανά. Ο μήνας που τα όνειρα γρατζουνάνε την πραγματικότητα κι η λέξη «απωθημένα» δεν υπάρχει σε κανένα λεξικό. Είναι ο μήνας μου και μου τον χρωστάς. Μην μου τον στερήσεις κι αυτόν.............
Της Ελευθερίας Ηλιοπούλου.