Hello

«Έρωτας είναι η τέχνη του να φεύγεις» - Δημήτρης Λιαντίνης

Να φεύγεις, αλλά πώς να φεύγεις! Το πράγμα θέλει μεγάλη προσοχή.

Γιατί ο ορισμός αυτός είναι τορπίλλι που το παίζει στα χέρια του μικρό παιδί. Το παίζει στα χέρια του και δεν ξέρει τι είναι... Ο Γιωργής τ’ Αποδέλοιπο, που λέει ο Μυριβήλης.

Έρωτας είναι η τέχνη του να φεύγεις έτσι, που η σφαγή που θα νιώθεις να είναι πολύ πιο σφαγερή από τη σφαγή που νιώθει ο σύντροφος που αφήνεις.

Αν εκείνος πονάει τρεις, εσύ να πονέσεις εννιά. Εδώ σε θέλω, κάβουρα, που λένε, να περπατάς στα κάρβουνα. Χόρεψες ποτέ σου το χορό του αναστενάρη, χωρίς νά 'σαι αναστενάρης;»

Ο έρωτας είναι γνώση.

Ο έρωτας είναι ευγένεια και αρχοντιά. Είναι το μειδίαμα της σπατάλης ενός φρόνιμου Άσωτου.

Πως η φύση ορίζει το αρσενικό να γίνεται ατέλειωτη προσφορά και θεία στέρηση για το θηλυκό. Το θηλυκό να κυνηγάει τις τύψεις του. Στον έρωτα όλα γίνονται για το θηλυκό. Η μάχη και η σφαγή του έρωτα έχει το νόημα να πεθάνεις το θηλυκό, και να το αναστήσεις μέσα στα λαμπρά ερείπια των ημερών σου.

Πάντα σου μελαγχολικός και ακατάδεχτος… Στη σωστή ερωτική ομιλία το θηλυκό δίνει το ύφος της σάρκας και το αρσενικό τη σύνεση της δύναμης. Μιλώ για τα καράτια κοντά στα εικοσιτέσσερα. Για στήσιμο πολύ μεταξωτό. Και το μετάξι μόνο ζωικό παρακαλώ. …

Το πρώτο λοιπόν είναι πως όταν το θηλυκό είναι θηλυκό, την ευθύνη για να γίνει και να μείνει ως το τέλος σωστή η ερωτική σμίξη την έχει ο άντρας. Πάντα όταν φεύγει η γυναίκα, θα φταίει ο άντρας. Να το γράψετε να μείνει στον αστικό κώδικα.

Δ. Λιαντίνης - "Γκέμμα".

http://pyroessa-artemusica.blogspot.gr/2016/09/blog-post.html

Evanthia Reboutsika - We will meet again

Ύμνος στη ζωή

On The Border

Μιλοῦσες γιὰ πράγματα ποὺ δὲν τά ῾βλεπαν

κι αὐτοὶ γελοῦσαν

Ὅμως νὰ λάμνεις στὸ σκοτεινὸ ποταμὸ
πάνω νερὰ˙
νὰ πηγαίνεις στὸν ἀγνοημένο δρόμο
στὰ τυφλὰ , πεισματάρης
καὶ νὰ γυρεύεις λόγια ριζωμένα
σὰν τὸ πολύροζο λιόδεντρο-
ἄφησε κι ἂς γελοῦν.
Καὶ νὰ ποθεῖς νὰ κατοικήσει κι ὁ ἄλλος κόσμος
στὴ σημερινὴ πνιγερὴ μοναξιὰ

στ’ ἀφανισμένο τούτο παρόν-
ἄφησέ τους.

Ὁ θαλασσινὸς ἄνεμος κι ἡ δροσιὰ τῆς αὐγῆς
ὑπάρχουν χωρὶς νὰ τὸ ζητήσει κανένας.

Γιώργος Σεφέρης

Για Να Μην Ξεχνώ, Θυμάμαι

Η μνήμη όπου και να την αγγίξεις πονεί ...

Σεφέρης Γιώργος

Ίσως νάταν και μια πρόφαση ή μια πρόκληση
για να φτάσει μια ώρα αρχίτερα σ αυτό που επιθυμούσε
σ’αυτό που η αδυναμία ή η αναποφασιστικότητα γινόταν
η αιτία συνεχώς να το αναβάλλει.
Έτσι την τελευταία στιγμή παραχώρησε την πρωτοβουλία στον άλλο αφού του έδωσε πρώτα έναν επαρκή λόγο για να το πράξει.. 
να μπήξει το μαχαίρι στο κόκκαλο και να διαγράψει μια και καλή απ’τη ζωή του,ό,τι τον κρατουσε μέχρι τώρα δεσμιο.

*φώτο:Natalia Mindru Photomicona
Φανή Αθανασιάδου

Μαντινάδες Ψυχής

Στο μετερίζι τσ' ανθρωπιάς και τσι τιμής το χρέος

εκειά θα στέκω ν'απαντώ κι ας είμαι ο τελευταίος

Μια Στιγμή Μια Ζωή

Μια ζωή γεμίζει μόνο με ζωές 
Στάλα μικρή και θα την πιεις πολλές φορές 

Κάνε μια ευχή 
Να μην μας πνίξει ο ουρανός 
Να μην μας κάψει αυτό το φως 

Μια καρδιά γεμίζει μόνο με καρδιές 
Τρώει την φωτιά - και πίνει όλες τις πηγές 

Ό,τι κι αν πεις 
Μεγάλος δρόμος η ζωή 
Μα πιο μεγάλος η στιγμή, η στγμή 

Μια αγκαλιά γεμίζει μόνο με αγκαλιές 
Χέρια γυμνά που βάζουν λέξεις στις σιωπές 

Κάνε μια ευχή 
Να μην μας πνίξει ο ουρανός 
Να μην μας κάψει αυτό το φως, το φως 

Μια πληγή την κλείνεις μόνο με πληγές 
Τραβάς γραμμή κι αρχίζεις άλλες προσευχές 

Ό,τι κι αν πεις 
Μεγάλος δρόμος η ζωή 
Μα πιο μεγάλος η στιγμή, η στιγμή

Θυμήσου το Σεπτέμβρη - Γιοβάννα

Άλλη ομορφιά απ' τον έρωτα, νομίζω δε μας έμεινε.

Κλείσε την πόρτα σου, Μαρία 

Βλέπω να σκοτεινιάζει. Μπαίνει το μεσοχείμωνο και θα μας πνίξει η παγωνιά.

Στάζουν απελπισίες τα μάτια σου.

Φόρεσε,τουλάχιστον, εκείνη την κίτρινη λυπημένη ζακέτα τής μάνας σου

κι έλα να περάσουμε τον υγρό διάδρομο.

Έπεσες πάλι στις σφαγές των ανέμων, σα νιφάδα χιονιού.

Σε βλέπω λευκή και τρομάζω. 

Κλάψε Μαρία.

Άλλη ομορφιά απ' τον έρωτα, νομίζω δε μας έμεινε.

Στέλιος Γεράνης

Chris Rea - Love's Strange Ways (Lyrics)

" Έτσι είναι ο κόσμος." μου είπε...

" Έτσι είναι ο κόσμος." μου είπε. 
Μα η πληγή δεν έκλεισε 
Ο πόνος δεν πέρασε.
" Να μάθεις να συγχωρείς, να προχωράς"
Κι αυτό έμοιαζε τόσο με αποδοχή. 
Με ήττα.
Κι ο κόσμος ασχήμαινε καθώς μεγάλωνα.
Γιατί όλοι έλεγαν :
"Έτσι είναι ο κόσμος"
Ολόιδιοι.
Θάνατος κι αποδοχή
Αφού
Έτσι είναι ο...Κόσμος!
Και να ανήκω ποτέ δεν κατάφερα.
~Ρένα Γέρου~

Η φωτιά δεν καίει το φως

Σοφία Ντρέκου

Το ξέρω ότι δεν έκανες ταξείδι καρδιάς σε άλλα μέρη... 

το ήξερα και το ξέρω ακόμη και τώρα. Μαζί ταξιδέψαμε, 

χέρι-χέρι με πήγες μακρυά και σε ασύλληπτα μέρη.

Όσο κι αν προσπαθώ να ξεφύγω από το παρελθόν, 

τόσο πιο πολύ στο μέλλον με γυρίζει. 

Ένοχη είναι η καρδιά που ορά με τα δικά της μάτια. 

Άνθρωποι έρχονται... Άνθρωποι φεύγουν... 

Ένας ακόρεστος κύκλος.

Έτσι ήρθες και εσύ στη ζωή μου άξαφνα εν μια νυκτί. 

Και σε μια ριπή του ανέμου εξαφανίστηκες. 

Μα συνεχώς εδώ περιτριγυρίζεις δίχως να μπορείς να πεις ένα γεια. 

Ο ρόλος του έργου, αυτός των μεταμορφωμένων ρόλων, 

είναι που σε προστατεύει. Από ποιον; Από τη φωτιά. 

Γιατί η φωτιά δεν καίει το φως. Αρκεί να είναι ήδη φως.

Γι' αυτό σου τραγουδώ... 

Δεν έκανα ταξίδια μακρινά... ταξίδεψε η καρδιά κι αυτό μου φτάνει... 

σε όνειρα σ’ αισθήματα υγρά το μυστικό τον κόσμο ν’ ανασάνει. 

Το πιο μακρύ ταξίδι μου εσύ... υδάτινε κόσμε μου!

http://www.sophia-ntrekou.gr/2015/06/H-fwtia-den-kaiei-to-fws.html

Chris De Burgh - The Traveller

In from the coast, riding like the wind and racing the moon,
Shadows on the road, dancing and a-weaving like a crazy fool.
A horseman is coming, death in his heart, for a rendezvous,
And where the traveller goes, nobody knows,
Where the traveller goes, nobody knows....

A candle in the night, fear on every face when he goes inside,
"Maybe he's on the run,"
Get back from the bar, a stranger in town is a dangerous sight,
"Maybe he's got a gun,"
"Bring a bottle of whisky landlord, I want to talk for a while,"
And where the traveller goes, a cold wind blows,
Where the traveller goes, a cold wind blows,
There is something in his eyes, something in his hands,
You can almost smell his revenge,
And whoever he is after, it will be disaster,

This man is gonna take him to the very end;

I Just Died In Your Arms Tonight

Ω εγώ, απλά πέθανα στην αγκαλιά σου απόψε

Πρέπει να ήταν κάτι που είπες

Απλά πέθανα στην αγκαλιά σου απόψε

Ω εγώ, απλά πέθανα στην αγκαλιά σου απόψε

Πρέπει να ήταν κάποιου είδους φιλί

Θα έπρεπε να είχα φύγει,

 Θα έπρεπε να είχα φύγει

Her eyes filled with tears

Ταξίδι στη βροχή...

 Βρέχει..

Γράφουν το όνομα των ερωτευμένων

οι κύκλοι της βροχής.

Σβήνουν στη γη,

ποτίζουν το χώμα με Αθανασία...

pyroessa-artemusica

Θεωρία και πράξη - Δημήτρης Ζερβουδάκης

Τόσα χρόνια στο σχολείο,
κάθε χρόνο άλλο θρανίο,
μια ζωή στην ίδια τάξη,
θεωρία μα και πράξη,
μια ζωή στην ίδια τάξη,
θεωρία μα και πράξη,
Ωωω...

Κι ύστερα, μέσα στους δρόμους,
θες δεν θες σκύβεις τους ώμους,
ούτε φράγκο για κουλούρι
κι η ζωή στο καλαμπούρι,
ούτε φράγκο για κουλούρι
κι η ζωή στο καλαμπούρι,
Ωωω...

Σαν γαϊδούρι που παλιώνει
μα περπατησιά δε στρώνει,
έμεινα στην ίδια τάξη,
θεωρία μα και πράξη,
έμεινα στην ίδια τάξη,
θεωρία μα και πράξη,
Ωωω...

Μόνη και στερνή μου ελπίδα,
η δική σου η παγίδα,
ας το κάνουμε το βήμα,
πέρασέ με σ' άλλο τμήμα,
η θεωρία ας γίνει πράξη
κι όλα θα 'χουνε αλλάξει...