Η ποίηση είναι η νοσταλγία μας για κάτι ακαθόριστο που ζήσαμε κάποτε μες στ' όνειρο Τ Λειβαδίτης

Η ποίηση είναι η νοσταλγία μας για κάτι ακαθόριστο που ζήσαμε κάποτε μες στ' όνειρο Τ  Λειβαδίτης
moonflower

.Ο κόσμος ξημερώνει

.Ο κόσμος ξημερώνει
Ο κόσμος ξημερώνει

Κυριακή 29 Νοεμβρίου 2015


Όνειρο...
Πες πως είμαι εδώ, πες πως από νωρίς το πρωί περπατούσα σε όμορφα δρομάκια με μπόλικο χιόνι, πως η ανάσα διαγραφόταν από το κρύο στον αέρα, πως το ένα ζευγάρι γάντια δεν έφτανε να ζεστάνει τα χέρια..
Τα παράθυρα δεν φωτίζονται τις μικρές ώρες γιατί το κρύο θέλει να ξυπνάς αργά.. ξύλα στη φωτιά, πολλά παπλώματα και αλκοόλ..
Πες πως περιμένω να μου σερβίρουν μια πολύ ζεστή, αχνιστή σούπα..
Στ' αλήθεια.. χθες βράδυ αυτό που έμοιαζε με βροχή ήταν χιονόνερο ε; ε;
με το φεγγαρι αγκαλια

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου