Κι είναι στιγμές που ξεχνάω ακόμα και το πρόσωπο της

 

"Πέρασαν μήνες. Κι είναι στιγμές που ξεχνάω ακόμα και το πρόσωπο της. Πασχίζω να θυμηθώ. Τίποτα. Μονάχα αυτό το βάρος στην καρδιά μου είναι κάτι περισσότερο κι απ’ την ανάμνηση της. Που είναι αυτή ολόκληρη μέσα μου.

Όλα δείχναν πως είχε τελειώσει η αγάπη μας.

Κι όμως δε θέλαμε να το πιστέψουμε.
Αφού έζησα όλο το μαρτύριο της ελπίδας.
Έφτασα στο πιο απάνθρωπο έγκλημα.

Να πιστέψω στους ανθρώπους." Τ. Λειβαδίτης