Η πατρίδα μου

Εγώ κρατάω τον έρωτα μα εσύ την καταιγίδα και πνίγεις μες στο ψέμα σου την ακριβή μου ελπίδα εγώ κρατάω τον έρωτα μα εσύ κρατάς μαχαίρι που κάρφωσες στην πλάτη μου με το ίδιο σου το χέρι μέρα μεσημέρι Είσαι ο ήλιος που έχει γίνει επικίνδυνος και κάθε μέρα καίει την επιδερμίδα μου απ’ τους πολλούς πολιτικούς κι εσύ είσαι ένας από αυτούς που ξεπουλάνε μ’ ευκολία την πατρίδα μου Εγώ σου λέω τα όνειρα που κρύβω μες στα στήθια μα εσύ μου λες κατάμουτρα την πιο πικρή σου αλήθεια ζωγραφισμένος είναι πια στα μάτια μου ο πόνος κοιτώ πως μας κατάντησε στο πέρασμά του ο χρόνος και με πιάνει τρόμος Είσαι ο ήλιος που έχει γίνει επικίνδυνος και κάθε μέρα καίει την επιδερμίδα μου απ’ τους πολλούς πολιτικούς κι εσύ είσαι ένας από αυτούς που ξεπουλάνε μ’ ευκολία την πατρίδα μου