Αυτό το "αχ" να μην το λες...

Με τα θαλασσινά πουλιά
ποτέ σου μην τα βάνεις
γιατί είναι ταξιδιάρικα
μόνα και πεισματάρικα
και γρήγορα τα χάνεις

αυτό το αχ να μην το λες
το λες να μην το ξαναλές
για θα σου γίνει πάθος

γιατί θα γίνει τελικά
αυτό το αχ στην μοναξιά
το πιο βαρύ σου λάθος

απ' όλα τ' άστρα του ουρανού
ένα είναι που σου μοιάζει
κείνο που βγαίνει την αυγή
γράφει την πιο τρελή γραμμή
και τ' άλλα σκοτεινιάζει

Θεέ μου χαράς του του πουλιού
όπου πετάει στα ύψη
όπου αγαπά εκεί πατά
την πιο ελαφριά περπατησιά
και του περνάει η θλίψη

είμαι καράβι από χαρτί
στα χέρια μ' έχει ένα παιδί
στου κόσμου την πλημμύρα
και αναρωτιέμαι τι θα πει
αυτό το αχ και το γιατί
τι να μου γράφει η μοίρα

αυτό το αχ να μην το λες
το λες να μην το ξαναλές
για θα σου γίνει πάθος 

γιατί θα γίνει τελικά
αυτό το αχ στην μοναξιά