Η ποίηση είναι η νοσταλγία μας για κάτι ακαθόριστο που ζήσαμε κάποτε μες στ' όνειρο Τ Λειβαδίτης

Η ποίηση είναι η νοσταλγία μας για κάτι ακαθόριστο που ζήσαμε κάποτε μες στ' όνειρο Τ  Λειβαδίτης
moonflower

.Ο κόσμος ξημερώνει

.Ο κόσμος ξημερώνει
Ο κόσμος ξημερώνει

Τετάρτη 25 Δεκεμβρίου 2024

Θα μ'αγαπάς ακόμα;

Η ΑΓΑΠΗ δεν οριοθετείται..μας ψιθυρίζει τα πιο άγρυπνα βράδια μας πως όσοι περάσαν απο τις συμπληγάδες του πόνου ξέρουν πως μόνη αιωνιότητα είναι αυτή, που μοιραζόμαστε την ψυχή μας.

Χάρις Αλεξίου & ΛΕΞ – Φύγε


Αποφάσεις, εντάσεις, καινούργιες προφάσεις και φεύγεις ξανά Έξω ο κόσμος σπαράζει κι εσύ το βιολί του «εγώ» σου Τώρα μέσα στα κόκκινα μάτια σου βλέπω ένα νέο χιονιά Η καρδιά σου παγώνει και γίνεται ο νέος εχθρός σου Δες τα μάτια του πρώτου τυχόντα που μπρος σου θα βρεις Στάσου μία στιγμή να ρωτήσεις μονάχα τι έχει Τι κοιτάς τις πληγές σου λες κι είσαι εσύ το θύμα της γης Κάθε άνθρωπος έχει ένα βάσανο που δεν αντέχει Φύγε Απ’ τον παλιό εαυτό σου, φύγε Αυτός είν’ ο εχθρός σου τώρα Φύγε μακριά του, φύγε Rap Ο εαυτός μου είν’ αγκάθι μες στο μαραμένο άστυ το ποτίζανε με λάθη, λίτες και δημοσιογράφοι Ο κύκλος μου είναι κάφροι, ταλαιπωρημένα άνθη που ζούνε μες στου ανθοπωλείου το πιο σκονισμένο ράφι Όλοι τους ζουν απ’ τις γωνίες, στρογγυλό είναι το μηδέν, τους αηδιάσανε οι μεν τους ξενερώσανε οι δεν Καμαρώνουν τις πλατίνες, τα sold out, τα top ten Στέλνουν στη μάνα τους ν’ ακούσει ποια μου λέει το ρεφραίν Δε μας βλέπουν σαν απειλή, λένε άσε να χαρεί το παιδί Γιατί όσο δεν έχουν ο ένας τον άλλο, όσα κι αν βγάλουν θα ‘ναι φτωχοί Λέω «ευχαριστούμε πολύ» γιατί που ξέρεις έτσι μπορεί να μας δουν έξω από τη βουλή με τα Yamaha και τα Audi Ζούμε στην τραγωδία όλοι μας σαν το Χορό Η Νέα Σμύρνη έχει ιστορία, μα δεν την έγραψα εγώ Ίσως καλύτερα να έφευγα μα δεν μπορώ μακριά μου, εγώ τα βράδια μου ξημέρωνα κι αυτό ήταν χαρά μου Φύγε Απ’ τον παλιό εαυτό σου, φύγε Αυτός είν’ ο εχθρός σου τώρα Φύγε μακριά του, φύγε Πώς αντέχεις στις φλέβες σου αίμα πικρό να κρατάς Μες στο στήθος σου ένα παιδί φοβισμένο φωλιάζει Βγες ξανά από κει που η πλάνη σου λέει που να πας Βρες τον άγγελο μέσα σου που ξέρει να σ’ αγκαλιάζει Πόσοι έχουν ακόμη νομίζεις το όνειρο να τους κρατά Ένα σύντροφο κάθε πρωί να τους λέει καλημέρα Σώσε ό,τι μπορείς πριν βουλιάξεις κι εσύ στα κρύα νερά Την καρδούλα σου πρώτα που οι δαίμονες κάνουν παρέα Φύγε Απ’ τον παλιό εαυτό σου, φύγε Αυτός είν’ ο εχθρός σου τώρα Φύγε μακριά του, φύγε

Σάββατο 14 Δεκεμβρίου 2024

Γιώργος & Νίκος Στρατάκης - «Εκεί Που Κλαίνε Οι Αετοί» (Σασμός OST) - Of...

Δυο ποτάμια είν’ η ζωή καλή μου
που κυλάνε βιαστικά
Το’ να πνίγει την σιωπή μικρή μου
Τ’ άλλο πλένει την καρδιά.

Συναντιούνται εκεί που σβήνει ο ήλιος,
που φυλάει ο θάνατος.
Εκεί γίνεται εχθρός κι ο φίλος
Κι ο χαμένος σου εαυτός.

Εκεί που κλαίνε οι αετοί
Εκεί που σβήνουν οι θεοί.
Εκεί θα πάω να κοιμηθώ
καρδιά μου αγνή
ψυχή μου εσύ.

Χάθηκα μες την δική σου αγάπη
Στα δικά σου δάκρυα
Έσβησε και το μικρό κεράκι
Που τρεμόπαιζε χαρά.

Εκεί που κλαίνε οι αετοί
Εκεί που σβήνουν οι θεοί.
Εκεί θα πάω να κοιμηθώ
καρδιά μου αγνή
ψυχή μου εσύ.

Εκεί που κλαίνε οι αετοί
Εκεί που αγιάζει ένα παιδί.
Εκεί για πάντα θα χαθώ
καρδιά μου αγνή
ψυχή μου εσύ.


Δευτέρα 9 Δεκεμβρίου 2024

Stratovarius ~ Forever

Ω απέραντη νοσταλγία για κάτι που ποτέ δεν ζήσαμε κι όμως αυτό υπήρξε όλη η ζωή μας…

Τάσος Λειβαδίτης