Η ποίηση είναι η νοσταλγία μας για κάτι ακαθόριστο που ζήσαμε κάποτε μες στ' όνειρο Τ Λειβαδίτης

Η ποίηση είναι η νοσταλγία μας για κάτι ακαθόριστο που ζήσαμε κάποτε μες στ' όνειρο Τ  Λειβαδίτης
moonflower

.Ο κόσμος ξημερώνει

.Ο κόσμος ξημερώνει
Ο κόσμος ξημερώνει

Πέμπτη 5 Σεπτεμβρίου 2024

Τετάρτη 4 Σεπτεμβρίου 2024

Χρήστος Νινιός ~ Καημός

Ο συντελεσμένος, ο αληθινός εαυτός μας, βρίσκεται στο χτες, στο ανεπανόρθωτο.
Το αύριο δε μας ανήκει ακόμα και το τώρα είναι περιγελαστικά Φευγαλέο, έτσι που αφανίζεται προτού το ιδείς.
Πού ζούμε λοιπόν;
Σε μια διάσταση έξω από το συγκεκριμένο. Μέσα σ΄ ένα γνέψιμο ιδεατό, που σχεδιάζεται κάπου έξω από το χρόνο.
Το μυαλό, ύστερα, χωνεύει σε μια πρέζα στάχτη - κι η ιστορία πάει, τέλειωσε. Μέσα στο Φευγαλέο παρόν, υπάρχει μια παρουσία με τρομαχτική ενάργεια:
Ο πόνος.
Μονάχα ο πόνος κάνει το τώρα παρόν. Όσο κι αν απογειωθείς με το νου σου, δε θα φιμώσεις τον πόνο.
Έτσι, ανάμεσα στους δυο αυτούς ίσκιους, το χτες και το αύριο, δε μένει παρά ένας πόνος ασώματος, που να μαρτυρεί πως έχουμε υπάρξει.
Είμαστε μια κραυγή από στόμα άσαρκο, ριγμένη μέσα στο λιοπερίχυτο χάος"
ΆγγελοςΤερζάκης

Νοσταλγία για την αθωότητα, που μας στέρησαν...

Νοσταλγία για την αθωότητα, που μας στέρησαν...
Αγωνία για να την ξανακερδίσουμε!
Αέναη αναζήτηση, δίψα για χαμόγελο, χαρμολύπη, γιατί κάποτε εκπέμπαμε τα χρώματα της άνοιξης και το φως, όπως ξεπηδάει ανάμεσα στις συστάδες του δάσους, σαν ξίφος, που υπόσχεται επιστροφή στα χρόνια της αγνότητας...