Η ποίηση είναι η νοσταλγία μας για κάτι ακαθόριστο που ζήσαμε κάποτε μες στ' όνειρο Τ Λειβαδίτης

Η ποίηση είναι η νοσταλγία μας για κάτι ακαθόριστο που ζήσαμε κάποτε μες στ' όνειρο Τ  Λειβαδίτης
moonflower

.Ο κόσμος ξημερώνει

.Ο κόσμος ξημερώνει
Ο κόσμος ξημερώνει

Δευτέρα 6 Ιουνίου 2016


Εσύ. Μόνο. Κι όσο μόνο εσύ, πάντα εσύ. Πάντα μόνο εσύ. Έτσι μόνο, πάντα εσύ. Για όσο πάντα, μόνο εσύ. Εσένα πάντα, μόνο. Για μόνο εσένα, εσύ. Για πάντα. Μόνο. Κανέναν άλλο εκτός εσένα. Εσύ. Για μένα. Πάντα, μόνο εσένα. Εγώ, μόνο για σένα πάντα. Τίποτα παρά μόνο εσύ. Εσένα. Εγώ. Για μένα. Κάθε εγώ, εσύ. Εσένα. Για όσα εμένα, μόνο εσύ. Για όλα εσένα, εγώ. Μόνο. Πάντα. Για κάθε μόνο εσύ, πάντα. Για τα πάντα, τα μόνο, τα εγώ, εσύ.

Πριν, τώρα, μετά. Εσύ. Εγώ.

Μόνο.

Μ. Χρονιάρη

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου